W leczeniu schorzeń zwanych żylakami niezmiernie istotna jest diagnostyka. Na wstępie ważne jest ustalenie poziomu niewydolności naczyń żylnych, w tym celu wykonywane są tak zwane próby czynnościowe Trendelenburga i Perthesa. Ważnym badanie diagnostycznym, dającym wyraźny obraz zmian, jest także badanie ultrasonograficzne wykonywane metodą Dopplera. Jest to diagnostyka oparta na badaniu obrazowym, co umożliwia empiryczne wykazanie ilości i jakości przepływu krwi w żyłach i tętnicach. Wynik badania dopplerowskiego daje wiedzę o przekroju i wydolności żył i tętnic. Możemy również sprawdzić, w których miejscach krew płynie wolniej, gdzie jej nurt jest szybszy, a także, co bardzo istotne, gdzie może dochodzić do jej cofania, a nawet zalegania. Obraz zachodzących zmian jest niezwykle istotny dla wyboru właściwej ścieżki dalszego postepowania medycznego i powodzenia leczenia. Terapia zmian naczyniowych w postaci żylaków może mieć różne formy. We właściwych przypadkach lekarz może zalecić pacjentowi leczenie zachowawcze, polegające na podnoszeniu kończyn dolnych, zakładaniu obcisłych, specjalistycznych pończoch czy opasek uciskowych. Można także leczyć żylaki farmakologicznie, poprzez podawanie medykamentów w celu uszczelnienia naczyń krwionośnych. Inwazyjna, ale najbardziej skuteczna terapia to forma operacyjna, polegająca na fizycznym usunięciu zmian żylakowych; możliwa jest także laserowa eliminacja tych zmian, której popularność ciągle rośnie, jest to tak zwana metoda EVLT. Lekarze dość powszechnie stosują także nisko inwazyjną metodę leczenia żylaków zwaną skleroterapią, inaczej obliteracją albo ostrzykiwaniem. Zabieg polega na zredukowaniu przepływu krwi w naczyniach, przy zastosowaniu środków pochodzenia chemicznego.
Diagnostyka leczenie żylaków
